Schron przeciwlotniczy (LSR  Luftschutzraum) został wybudowany w 1944 roku.

2000 więźniów polskich, francuskich i rosyjskich wybudowało w Giżycku (wtedy Lotzen) kilka takich schronów. Ten jest największy. Mógł pomieścić 450 osób. Miał cztery wejścia – wyjścia. Wejścia ze względów bezpieczeństwa w latach 50-tych zostały zasypane. Władze miasta przypomniały sobie o istnieniu systemu podziemnych korytarzy, gdy zapadła się płyta zakrywająca wejście do schronu. Ogłoszono przetarg na zagospodarowanie schronu, który wygrała Mazurska Fundacja Sztuki ART PROGRESS.

Odbudowa i rewitalizacja schronu trwała 3 lata

Wszystko to odbywało się pod nadzorem wojewódzkiego konserwatora zabytków. Wykonano instalację elektryczną stosując stylowe lampy, puszki i wyłączniki (zakupy ze śląskich kopalń). Brakowało stalowych drzwi, ale udało się zakupić 6 sztuk kompletnych pancernych drzwi ze schronu przeciwatomowego w Toruniu. Udrożniono wszystkie grawitacyjne kanały wentylacyjne. Zamontowano stylowe czerpnie – zawory powietrzne. Po latach zasypania, a następnie odbudowy, teraz schron dostępny jest dla odwiedzających jako wspaniała atrakcja militarna na Mazurach.

Historia Giżycka i dzieła lokalnych artystów na ścianach schronu

Na ścianach podziemia wiszą fotogramy  Giżycka z przed  I, II wojny światowej. Jest wiele zdjęć z powojennej rzeczywistości – możemy poznać historie  powstawanie zakładów pracy, które już nie istnieją – takich jak: Zakłady Rybne, Wierzbokosz, Zakłady Ciastkarskie Niegocin. W największej – najsuchszej sali schronu – dostępna jest do oglądania wystawa SZTUKA z Mazur, czyli dzieła sztuki lokalnych  artystów, którzy tworzyli i obecnie tworzą sztukę. Rzeźby Heleny Iwaszkiewicz i Józefa Niewińskiego, malarstwo Zygmunta Świderskiego, Janiny Knapp, Doroty Nowosad, Macieja Florkiewicza, Marleny Witkowskiej i wielu innych Naszych mazurskich artystów.